Odeszli od nas...

Opublikowano:
Autor:

Odeszli od nas... - Zdjęcie główne
Udostępnij na:
Facebook

Przeczytaj również:

Kultura

Po raz kolejny na łamach “Życia” wspominieliśmy osoby z terenu naszego powiatu, które odeszły w minionym roku. Pamiętamy o nich, bowiem poprzez swoją działalność zapisały się w pamięci różnych osób. Listopadowe święto to doskonały moment, żeby ich sylwetki przypomnieć. Wspominamy ich jako zaangażowanych społeczników, postacie znane, osoby kochane i lubiane.

 

Od połowy października 2014 do 15 października 2015 roku na Ziemi Gostyńskiej zmarło 675 osób

  • Gostyń - 249 osób
  • Piaski - 38 osób
  • Pępowo - 57 osób
  • Pogorzela - 44 osoby
  • Poniec - 78 osób
  • Krobia - 126 osób
  • Borek Wlkp. - 83 osoby
 

Dariusz Marcinkowski (1969-2014)

Od 1995 był wychowawcą w Domu Dziecka w Bodzewie. W latach 2007-2012 pełnił funkcję kierownika Domu Usamodzielnień w Gostyniu, a od stycznia 2013 r. został wychowawcą koordynatorem w Domu Dziecka w Gostyniu. Udzielał się społecznie. Na uwagę zasługuje zaangażowanie w rozwój placówki, a w szczególności w organizowanie i realizowanie współpracy między domem dziecka a holenderską organizację “Kinderhaus Bodzewo”. Bardzo dbał o swoich podopiecznych, był obiektywny i sprawiedliwy, lubiany przez dzieci. Jako przełożony chętnie spieszył z pomocą, doradzą i wspierał współpracowników. Był człowiekiem pełnym wewnętrznego ciepła, koleżeński, miły, zawsze uśmiechnięty. Urodził się 15.08.1969 r. w Gostyniu. Odszedł nagle 12.12.2014 r.

 

Marta Kowalczyk-Liefhebber (1925-2015)

Honorowa Obywatelka Gminy Pępowo, tytuł przyznany w październiku 1997 r. w dowód wdzięczności za poświęcenie dla gminy Pępowo. Odznaczona przez królową Holandii orderem za zasługi dla obu krajów. W 1983 r. weszła w skład komitetu Dodewaard-Pępowo. Od początku współpracy aktywnie uczestniczyła w pracach komitetu. Bardzo często pełniła rolę tłumacza oficjalnych wizyt delegacji polskich i holenderskich, podczas pobytów sportowców, strażaków, chórów, rolników oraz w trakcie wakacyjnych spotkań dzieci i młodzieży. W Dodewaard tłumaczyła także listy, które wymieniały zaprzyjaźnione rodziny, sama wykonywała też świąteczne kartki, z których dochód przeznaczony był na pomoc dla mieszkańców gminy Pępowo. Jej dom zawsze był otwarty dla przyjaciół z Polski. Jak sama pisze: “cieszę się, że na moje starsze lata mam w swoim sercu Polskę, gdzie spędziłam młode lata i Holandię, gdzie mam dalsze życie. Nie mam już rodziny, tylko kuzyna w Łodzi, więc przyjaciół z Pępowa uważam za moją rodzinę”. Pani Marta urodziła się 29 lipca 1925 r., zmarła 10 kwietnia 2015 r.

 

Kazimiera Patalas (1950-2015).

Prywatnie żona, matka trzech synów, babcia, teściowa. Zawodowo pracowała w Domu Pomocy Społecznej w Chwałkowie. Członkini Klubu Amazonki w Gostyniu. Jako społecznik- wieloletnia przewodnicząca Koła Gospodyń Wiejskich w Krzyżankach, sołtysem tej wsi była przez dwie kadencje. Organizatorka wielu przedsięwzięć służących integracji środowiska, a także poprawie warunków życia. To ona odpowiadała za cieszące się dużym uznaniem konkursy kulinarne, pokazy, kursy dokształcające, festyny charytatywne, wydarzenia świąteczne i okolicznościowe. Przyczyniła się do powstania boiska, placu zabaw i ożywienia aktywności mieszkańców wsi. W piątej edycji konkursu Wolontariusz Roku Powiatu Gostyńskiego, organizowanego przez Starostwo Powiatowe w  Gostyniu, Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Gostyniu, Stowarzyszenie “Dziecko” i Nową Telewizję Gostyń, kapituła konkursowa przyznała Kazimierze Patalas wyróżnienie za aktywizację i integrację mieszkańców na gruncie pomocy społecznej, dbałość o rozwój sportu, turystyki, rekreacji oraz za wspieranie działań wspólnot lokalnych, kultywację tradycji regionu. Z chorobą nowotworową zmagała się od 2007 roku. Pełna wiary i optymizmu, ciepła, serdeczna, życzliwa osoba. Pani Kazimiera urodziła się 10 stycznia 1950 roku, zmarła 18 stycznia 2015 r.

 

Krzysztof Baska (1957-2015)

Wieloletni dyrektor Zespołu Szkół im. Powstańców Wlkp. w Borku (funkcję tę pełnił od 1999 r.). - Był dyrektorem, dla którego jedną z najistotniejszych spraw było nasze bezpieczeństwo. Wszystkie decyzje dyrektora podyktowane były dbałością o nasze zdrowie. Troską dyrektora były również osiągane przez nas wyniki w nauce. W naszej pamięci zostanie jako miłośnik i znawca tajemnic informatyki – tak wspomina go społeczność boreckiej szkoły. Przez cały czas był filarem placówki. Urodził się 15 lutego 1957 roku w Koźminie. Ukończył studia z wyróżnieniem na Wydziale Chemicznym Politechniki Poznańskiej w roku 1982. Pracę w zawodzie nauczyciela rozpoczął 1 września 1982 r. w Szkole Podstawowej w Borzęciczkach, natomiast 1 września 1983 r. został zatrudniony w Szkole Podstawowej im. Władysława Jagiełły w Borku, na stanowisku nauczyciela matematyki i chemii. W latach 1991 -1999 pełnił funkcję dyrektora tejże placówki. 1 września 1999 r. został dyrektorem boreckiego gimnazjum, które później zostało przekształcone w zespół szkół.

Jako jeden z pierwszych nauczycieli w gminie został nauczycielem dyplomowanym. Pogłębiając wiedzę i własny rozwój, ukończył studia podyplomowe na kierunku “Organizacja i Zarządzanie w Oświacie”. Był egzaminatorem Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Poznaniu. Podczas wieloletniej pracy otrzymał wiele nagród i wyróżnień. Należał do Ligi Obrony Kraju, Bractwa Kurkowego, był delegatem członków na walne zgromadzenie PBS w Gostyniu. Bez reszty jednak poświęcił się szkole. Od początku był zwolennikiem nadania placówce obecnego imienia. Z jego inicjatywy szkoła wzbogaciła się o sztandar, tablicę poświęconą powstańcom, Izbę Pamięci. Sam, jako pasjonat historii, wnuk powstańca prywatnie gromadził pamiątki związane z patronem. Był inicjatorem szkolnych olimpiad sportowych, a od dwóch lat powiatowej olimpiady sportowej organizowanej przez naszą gminę. Zawsze czynnie i z oddaniem reprezentował szkołę na uroczystościach związanych z działalnością oświatową, kulturalną i społeczną. Zmarł 16 czerwca 2015 r.

 

Roch Skrzypczak (1928-2014)

Roch Skrzypczak odszedł 17 grudnia 2014 roku. Był wspaniałym miejscowym lekarzem. Dał się poznać jako wyjątkowo dobry oraz serdeczny człowiek. Urodził się 5 sierpnia 1928 r. w Borku Wlkp. Całe swoje życie był związany z tą miejscowością. W Borku ukończył Szkołę Podstawową na Zdzieżu, zwaną wówczas Ochronką, następnie gimnazjum w Lesznie. Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości rozpoczął studia w 1950 roku na Uniwersytecie Poznańskim. Po otrzymaniu dyplomu w 1956 roku rozpoczął pracę jako lekarz medycyny w Ośrodku Zdrowia, znajdującym się wówczas przy Rynku w Borku Wlkp. Tu pracował ze starszym od siebie kolegą, doktorem medycyny Janem Polochem.

W 1976 roku z inicjatywy Koła Gospodyń Wiejskich, które wygrało 1 mln zł oraz przy pełnym poparciu miejscowych władz, zapadła decyzja budowy nowego Gminnego Ośrodka Zdrowia przy Drodze Lisiej. Wówczas lekarz Roch Skrzypczak, jako kierownik ośrodka zdrowia został jednym z głównych osób nadzorujących budowę Gminnego Ośrodka Zdrowia, przez powołany Społeczny Komitet Budowy GOZ. Nowy Ośrodek Zdrowia został oddany w 1980 roku, którego kierownikiem był lekarz Roch Skrzypczak. W 1990 roku śp. Roch Skrzypczak przeszedł na zasłużoną emeryturę. Cale życie pomagał innym, a na zasłużonym odpoczynku, z przyczyn zdrowotnych sam potrzebował opieki lekarsko-pielęgniarskiej oraz najbliższych mu osób.

Śp. Roch Skrzypczak był przez 30 lat zasłużonym członkiem Wojskowego Koła Łowieckiego nr 418 WIDAWA Wrocław. Był także członkiem OSP w Borku Wlkp. Był to człowiek lubiany i ceniony przez mieszkańców boreckiej gminy, szczególnie chorych, gdyż był to oddany lekarz.

 

Ks. prałat Konrad Kaczmarek (1928-2015)

Urodził się w Krobi w rodzinie rzemieślniczej. Święcenia kapłańskie przyjął 4 czerwca 1955 r. w prokatedrze – fara w Poznaniu. Duchową posługę rozpoczął od wikariatu w Opalenicy, a po 2 latach przeniesiono go do Kościana. W 1964 r. został proboszczem najpierw w Radomicku, następnie w Lubiniu, Kościanie, Mosinie i w Lesznie – farze. Kierując leszczyńską parafią wyniesiony do rangi dziekana, a następnie dostąpił godności: kanonika gremialnego kapituły farnej poznańskiej, prałata i honorowego kapelana jego świętobliwości Ojca Św. oraz sędziego diecezjalnego w Metropolitalnym Sądzie Duchowym w Poznaniu. W1981 r. abp. Jerzy Stroba ustanowił go duszpasterzem strażaków archidiecezji poznańskiej. A w 1991 r. otrzymał nominację na duszpasterza strażaków województwa leszczyńskiego. Funkcję tę pełnił do czasu reformy administracyjnej kraju. W grudniu 2003 r. arcybiskup metropolita poznański powołał go na archidiecezjalnego duszpasterza strażaków. Ze względu na zły stan zdrowia w 2011 r. przerwał sprawowanie posługi. Wydał wiele publikacji poświęconych działalności straży państwowej i ochotniczej na terenie powiatu gostyńskiego. Będąc kapłanem wspierał różne inne stowarzyszenia i organizacje. Był też przewodniczącym komisji rewizyjnej Stowarzyszenia Absolwentów, Wychowawców i Wychowanków Gimnazjum i Liceum w Gostyniu. Za swoje zasługi odznaczono go: Złotym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa, Złotym Znakiem Związku OSP, Medalem Honorowym im. B. Chomicza, Odznaką “Semper Vigilant”, Złotym Krzyżem Zasługi. W ubiegłym roku uhonorowano go również tytułem “Zasłużony dla Powiatu Gostyńskiego”.

 

Elżbieta Borowska (1957-2014)

Długoletni pracownik Urzędu Miejskiego w Gostyniu i specjalistka w zakresie prawa zamówień publicznych. Zdecydowaną większość swojego dorosłego życia związana była z gostyńskim samorządem. Elżbieta Borowska urodziła się 22 czerwca 1957 r. w Jarocinie. W roku 1991 rozpoczęła pracę w Urzędzie Miejskim w Gostyniu w Wydziale Organizacyjnym na stanowisku ds. administracyjno-gospodarczych. Była m.in. koordynatorem komputeryzacji w Urzędzie, zarządzała projektem budowy sieci komputerowej, a w szczególności informatyzacją w zakresie ewidencji ludności, podatków lokalnych, księgowości i kadr. Od 1997 r. pracowała w Biurze Obsługi Interesanta, gdzie służyła mieszkańcom pomocą w zakresie załatwianych spraw w Urzędzie. Współtworzyła materiały promocyjne i instruktażowe uwzględniające potrzeby interesantów. 1 grudnia 2001 r. awansowała na stanowisko inspektora ds. zamówień publicznych. W ramach swoich obowiązków koordynowała przygotowywanie postępowań o udzielenie zamówień publicznych, uczestniczyła w pracach komisji przetargowych. Swoją ogromną wiedzą chętnie dzieliła się ze wszystkim pracownikami. Ze szczególnym zrozumieniem i cierpliwością tłumaczyła zawiłości prawa zamówień publicznych młodym pracownikom magistratu. Była dla pracowników urzędu, ale także wszystkich jednostek gminy Gostyń, nieocenioną skarbnicą wiedzy w tym temacie. Elżbieta Borowska chętnie podejmowała nowe wyzwania. Uczestniczyła w wielu ważnych i innowacyjnych, a przez to skomplikowanych projektach. Jej codzienna praca, odpowiedzialna i wymagająca pokonania wielu trudności, była wielokrotnie nagradza i doceniana przez kierownictwo urzędu. Pracowała dla dobra Gostynia i jego mieszkańców dbając o dobre imię i budując pozytywny wizerunek gminnej administracji. Jej delikatność i wysoka kultura osobista sprawiały, że każda osoba, z którą miała kontakt odczuwała w jej otoczeniu ogromną pozytywną energię i ludzkie ciepło. Wrodzona skromność i empatia powodowały, że potrafiła słuchać i pocieszać tych, którzy tego potrzebowali, jednak sama nigdy nie obarczała innych swoimi problemami.

 

Leszek Dworczak (1962-2015)

Aktywny działacz społeczny, od wielu lat związany z samorządem lokalnym. Leszek Dworczak rozpoczął karierę zawodową w 1981 roku w gostyńskiej cukrowni. Potem pracował w miejscowej hucie szkła i w odlewni żeliwa. Do administracji samorządowej trafił 1 października 2004 r., kiedy to w Urzędzie Miejskim w Gostyniu objął stanowisko naczelnika ówczesnego wydziału rolnictwa i gospodarki Komunalnej.

21 grudnia 2006 r. powołany został na stanowisko zastępcy burmistrza Gostynia. Nadzorował m.in. gminne inwestycje oraz kwestie związane z mieniem gminy. Funkcję wiceburmistrza pełnił przez blisko 4 lata, do końca V kadencji.

W wyniku wyborów samorządowych, przeprowadzonych w 2010 r. został radnym Rady Miejskiej w Gostyniu. Radni powierzyli mu stanowisko wiceprzewodniczącego tego gremium. O mandat radnego tego samego szczebla ubiegał się z powodzeniem także w kolejnych wyborach 16 listopada 2014 r. W obecnej kadencji był ponownie wiceprzewodniczącym gostyńskiej rady miejskiej.

Pracę zawodową kontynuował w administracji. Ostatnio pełnił funkcję zastępcy naczelnika Wydziału Zarządzania i Inwestycji w Starostwie Powiatowym w Gostyniu. Równolegle z działalnością samorządową Leszek Dworczak bardzo aktywnie angażował się w działalność społeczną. Wraz z grupą mieszkańców Osiedla Głogówko i sąsiednich ulic położonych we wschodniej części miasta, zainicjował organizację cyklicznego festynu “Sobota na Kani”. Zapoczątkowana w ten sposób integracja środowiska zaowocowała w konsekwencji powołaniem jednostki pomocniczej samorządu gminy w postaci Rady Osiedla Prawobrzeżnego Gostynia. Był jej członkiem zarówno w pierwszej (2011-2015), jak i w obecnej, drugiej kadencji. Zmarł 24 września 2015 r.

 

Stanisław Jankowiak (1925-2015)

Urodził się w Grabonogu. Tuż przed wojną ukończył szkołę podstawową. Podczas okupacji, jako nastolatek pracował w gospodarstwie dworskim u barona w Grabonogu. Zaraz po wojnie II wojnie światowej został powołany do wojska, gdzie odbył 2,5-letnią służbę. W latach 1948 - 1949 ukończył Publiczną Średnią Szkołę Zawodową. W okresie powojennym brał udział w organizowanych dla mieszkańców, przez młodzież grabonoską teatrzykach, gdzie grał na skrzypcach. Z zawodu był ślusarzem i podjął najpierw pracę w GOM-ie w Gostyniu, a następnie od 1958 roku pracował w betoniarni w Piaskach. Tam też przeszedł na emeryturę. Również w 1958 roku został członkiem koła rolniczego i był nim, aż zdrowie mu służyło. Należał także do Związku Ochotniczych Straży Pożarnych i za swoją działalność w organizacji został odznaczony Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa. Przez wiele lat stał na czele OSP w Grabonogu. Przez całe swoje życie interesował się pszczołami, które bardzo podziwiał, hodował i z tego też powodu wstąpił do Związku Pszczelarzy. Oprócz pracy zawodowej, życie jego związane było z pracą na roli, gdzie pomagał swojej żonie. Do ostatnich swoich dni żywo interesował się sprawami wsi.

 

Walentyna Polcyn, z domu Szponik (1914-2015)

Urodziła się w mieście Hamborn, w Niemczech, gdyż rodzice pochodzący z Chwałkowa zmuszeni byli wyjechać za pracą. Ojciec znalazł zatrudnienie w kopalni, a matka pracowała jako motorniczy tramwaju. Patriarcha rodu został powołany do wojska w 1914 roku, a w zginął w 1917, podczas działań wojennych na froncie I wojny światowej. W 1922 roku powróciła w matką i bratem do Polski i zamieszkali u dziadków w Dębnie koło Rawicza. Przed II wojną światową przeprowadzili się do Krobi. Jako modystka prowadziła zakład kapeluszniczy, aż do emerytury. Przez cały czas prowadzenia przedsiębiorstwa była członkiem Cechu Rzemiosł w Gostyniu i pod koniec życia została uhonorowana medalem i tytułem Honorowego Członka Cechu. Jako mistrz rzemieślniczy wyuczyła kilku uczniów i za całokształt działalności otrzymała złoty medal “Za zasługi dla rozwoju rzemiosła wielkopolskiego”.

W czasie swojej pracy zawodowej udzielała się społecznie w komitecie rodzicielskim w szkole podstawowej w Krobi, jako przewodnicząca oraz stała na czele koła PCK. Jej długie życie zaowocowało dwójką dzieci, siedmiorgiem wnucząt, trzynastoma prawnukami i jednym praprawnukiem. Otrzymała medal za długoletnie pożycie małżeńskie (50 lat). Przeżyła ponad 100 lat.

 

Franciszek Borukało (1925-2015)

Urodził się we wsi Ostrów, która w tamtym okresie należała do II Rzeczypospolitej (obecnie Ukraina). Od 1945 roku mieszkał w Wymysłowie. Prowadził gospodarstwo rolne i działał społecznie. Był radnym gminy Krobia i członkiem Polskiego Stronnictwa Ludowego. Wieloletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Wymysłowie. Należał do Koła Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Krobi. Jego pasją było czytanie książek. Został pochowany na cmentarzu w Krobi, po przeżyciu 100 lat.

 

Konrad Robaczyński (1925-2014)

zam. w Pogorzeli, aktywny członek Ochotniczej Straży Pożarnej w Pogorzeli. Od 1 czerwca 1946 roku członek OSP Pogorzela. W 2004 r. został uhonorowany najwyższym odznaczeniem strażackim "Złotym Znakiem Związku". Należał do zespołu śpiewaczego "Jawor". Zmarł 20 grudnia 2014 roku.

 

 

Feliks Domański (1937-2015)

zam. w Elżbietkowie, działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego. Brał czynny udział przy budowie Banku Spółdzielczego w Pogorzeli oraz strażnicy OSP Pogorzela, której również był aktywnym członkiem. Pełnił funkcję członka zarządu w Banku Spółdzielczym w Pogorzeli w latach 1966 - 1997. Były członek zarządu OSP Pogorzela. Radny powiatu krotoszyńskiego oraz Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lesznie. Zmarł 30 lipca 2015 roku.

 

Janusz Pawlak (1958-2014)

zam. w Pogorzeli, ukończył Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Poznaniu w 1978 roku. Rozpoczął pracę w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Kromolicach na stanowisku mechanizatora. W późniejszym okresie został prezesem RSP w Kromolicach. Aktywnie i sumiennie współpracował z Urzędem Miejskim w Pogorzeli, brał udział w komisjach wyborczych. Zmarł 24 listopada 2014 roku.

Udostępnij na:
Facebook
wróć na stronę główną

ZALOGUJ SIĘ - Twoje komentarze będą wyróżnione oraz uzyskasz dostęp do materiałów PREMIUM.

e-mail
hasło

Nie masz konta? ZAREJESTRUJ SIĘ Zapomniałeś hasła? ODZYSKAJ JE